De Roparun wordt al sinds 1992 gehouden. Traditiegetrouw is Bergen op Zoom dan al heel vroeg op.

Deze Rotterdam Parijs Run houdt de deelnemers non-stop zo'n 520 kilometer op de been. Dus het is zo'n beetje ook onze taak om ze met veel lawaai en enthousiasme de slaap uit de ogen te verdrijven. Immers sinds een aantal jaren is het meer de Parijs Rotterdam Run geworden en is de doorkomst in Bergen wel heel vroeg. M'n maat Bastin wilde al om een uur of twee in de stad rondstruinen, kijk maar naar zijn foto's in het andere artikel. Ikzelf vond vijf uur wel vroeg genoeg.

Hoe bijzonder om je eigen neef, Twan Franken, een pitsstop te zien maken ter hoogte van Il Maccherone aan de Bosstraat waar familie en vrienden zich al verzameld hadden. Je kon de emoties zien toen het team door de aanhang onthaald werd. Verder waren natuurlijk De Saeck en De Kroon al vroeg in touw om de deelnemers toe te juichen. Op de Grote Markt was ook Anouk Roedelof van Creative Art WorX aanwezig om met een groep dansers en stikleuke muziek iedereen op te zwepen en te onthalen. Die waren dus ook al vroeg uit bed.

Het Beursplein wordt altijd bevolkt door bandjes en natuurlijk had Marco Geense van Café De Markies al weer heel vroeg de deur open staan, de koffie en worstenbroodjes warm en het pilske lekker koel. Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig om de deelnemers met veel plezier door de stad te loodsen op weg naar Rotterdam.

De RoPa Run is iets fantastisch dat onderzoek ondersteunt naar de meest akelige ziekte die we haast kennen. Stichting RoPa Run Doorkomst Bergen op Zoom organiseert al 22 jaar de doorkomst. Echter, het is tijd dat er vers bloed zich in gaat zetten om deze traditie voort te zetten. De huidige mensen hebben hun werk gedaan en het is tijd om het stokje over te dragen. Hulde aan deze mensen, maar om te voorkomen dat dit de laatste keer was dat BoZ de doorkomst van deze belangrijke loop t.b.v. het goede doel organiseert, moet er toch echt nieuwe aanwas komen die de kar gaat trekken.  Dus nieuw bloed, meldt je bij de stichting want deze traditie mag toch niet verloren gaan?