EenWonderlijkAvontuur - Dit keer krijgen we nieuws van Bibi Boom in onze rondgang "wat gebeurde er met de auteur na de lancering van  zijn / haar boek op een Boek10 dag van Godijn Publishing". 

Boek10 is een initiatief van Godijn Publishing te Hoorn. Het is een droom van Elly Godijn zelf om een groep auteurs, in wiens talenten zij vertrouwen heeft, het voetlicht te bieden middels de gezamenlijke lancering van hun boek.  Aanstaande 29 september is het alweer de vierde editie van Boek10, en dat 10 auteurs hun nieuwe pennenvrucht aan het publiek mogen presenteren; ook dit keer in het Theater te Hoorn. Wij van BoZinBeeld.nl / WestBrabantinBeeld.nl waren benieuwd hoe de auteurs van de vorige drie edities deze dag nu eigenlijk ervaren hebben en waar ze nu mee bezig zijn. In deze serie interviews met de schrijvers geven we jullie als lezer een inkijkje in hun leven. Aan het woord: Bibi Boom.

Boek10, de lancering van je boek. Hoe heb je die dag ervaren?

Spannend. Ik had eerder twee boeklanceringen bijgewoond voor verhalenbundels waarin ik was verschenen, maar dit was van een andere orde. Een grote zaal, een draaiboek en zelfs vooraf oefenen met het opkomen over de rode loper. Het maakte de hele dag een spektakel om mee te maken. 

Wat waren de reacties van je achterban, zoals vrienden, familie, collega’s?

Twee jaar eerder had ik via crowdfunding geprobeerd een boek gepubliceerd te krijgen, maar dat platform ging failliet, net toen ik bijna het volledige bedrag bij elkaar had. Nooit een cent van gezien natuurlijk, erg droevig. Voelde me daar zeer naar over, omdat ik zoveel van mijn vrienden ertoe had bewogen om mij in deze reis te steunen. Nu was iedereen wel zijn geld kwijt, maar er was geen boek. Mijn achterban gunde het me desalniettemin om alsnog een boek uit te geven, al was het een ander boek. Tot de dag van vandaag wordt mij gevraagd waar dat andere boek blijft. Dit jaar ga ik daarmee verder.

Hoe werd je de volgende dag wakker en kun je je gevoelens onder woorden brengen?

Samen met Boek10-collega Nienke Pool deelde ik een kamer in het naastgelegen hotel in Den Bosch. De volgende morgen reisde ik met de trein terug naar huis, met mijn tas vol boeken en een A3-formaat poster van het omslag van mijn boek. Stralend. Ik had het gevoel dat iedereen in de trein aan mij kon zien wat ik de vorige avond gedaan had.

Wat voor invloed heeft de lancering gehad op jou als persoon? Zijn er dingen veranderd?

Nu ik een compleet boek op de markt heb, word ik daadwerkelijk gezien als schrijver. Dat was na de verhalenbundels nog niet het geval. Er is echt een wezenlijk verschil tussen gepubliceerd zijn als schrijver van een of meerdere korte verhalen in bundels en gepubliceerd zijn als auteur met je eigen boek. Voor mij persoonlijk was dat verschil er helemaal niet; na het eerste verhaal van mij dat in een bundel verscheen, na een schrijfwedstrijd in 2015, voelde ik me al een “echte schrijver”. Maar door de buitenwereld wordt dat duidelijk anders gezien.

De Boek10 lancering is een behoorlijk traject, van de ondertekening van je contract, tot het voorstellen aan het grote publiek. Hoe heb je dit ervaren en wat was voor jou persoonlijk het meest opmerkelijke?

Het was eigenlijk een vrij vlot traject. Een groot verschil is, denk ik, dat deelname aan het Boek10-project betekende dat je manuscript al af moest zijn. Geschreven, (door jezelf) geredigeerd en proefgelezen. Klaar voor publicatie. Desalniettemin zijn er nog een redacteur en een proeflezer overheen gegaan, wat beslist goed was voor het manuscript, maar het traject om het boek te schrijven en geschikt te maken voor indienen bij Godijn Publishing was voor de schrijvers een veel langere weg dan het traject dat erna kwam. Een illusie die ik wel armer ben, is dat het na publicatie allemaal klaar is. Het gaat te ver om te zeggen dat het werk dan pas begint, maar ik heb hevig onderschat hoeveel tijd en energie erin gaat zitten om het boek te promoten, langs boekandels te gaan, interviews af te geven, enzovoorts. 

Welke mijlpalen heb je inmiddels behaald, welke bijzondere momenten wil je met ons (het publiek) delen?

Het hebben uitgebracht van een boek vergrootte mijn geloofwaardigheid als schrijver aanzienlijk en opende deuren, waardoor ik nu ook blogs schrijf voor een bierplatform en artikelen voor een biertijdschrift.

Hoe voelt het nou om een Boek10er te zijn?

Het unieke Boek10-project zorgt voor een symbiose tussen verschillende debuterende schrijvers. Er ontstaat een bijzondere band. Het was erg leuk om elkaar voor het eerst te ontmoeten op de dag dat we allemaal ons auteurscontract tekenden. De sfeer was opgelaten en bijzonder, omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zaten.

Wat vind je de meerwaarde van het behoren tot een club van 10, Boek10 en het feit dat je nu bij de stal van een echte uitgever behoort?

Het bundelen van de krachten. We steunen elkaar door bijvoorbeeld elkaars Facebook-posts te delen, maar belangrijker is dat we elkaar door moeilijke momenten heen helpen. Vooral met Boek10-collega Titia Muizelaar heb ik veel opgetrokken. Zij heeft mijn over drempels heen geholpen, die ik in mijn eentje niet zomaar had durven nemen. We wonen bij elkaar in de buurt en hebben samen radio-interviews afgegeven, samen signeersessies gehouden en zijn arm in arm boekhandels binnengestapt om onze boeken daar te koop te krijgen. Samen is dat zoveel leuker en makkelijker dan alleen.

Zijn je dromen veranderd sinds Boek10 en kun je ons daar meer over vertellen?

Niet zozeer veranderd, wel gesterkt. De reacties op mijn boek DRIJFZAND zijn zeer positief en dat sterkt me in het besluit om het boek waar ik jaren geleden aan begon voor de crowdfuncing nu af te maken en ook te laten uitgeven.

Wat zijn je volgende plannen?

In april komt er weer een verhalenbundel uit bij Godijn Publishing, waarin een verhaal van mij staat, 19x SOMS NIET. Het schrijven van korte verhalen gaat gewoon door. Maar 2018 staat ook in het teken van het afmaken van het eerste boek waaraan in begon voordat ik DRIJFZAND schreef. Daar wordt door velen nu al zo lang op gewacht...