Druk met tentoonstellingen, zo mag je Mart wel omschrijven. Tijd dus om wat meer te weten te komen.
"Tja Sonn, momenteel zijn er een aantal werken te zien op een expositie in Terneuzen waar ze het Stadshuis voor gebruikt hebben. Ik ben daarvoor uitgenodigd door de kunstgroep 'Toonbeeld'. Zij waren zo enthousiast dat ze zelf mijn werken zijn komen ophalen en ook weer terug thuis zullen brengen."
De expositie begon op 14 december van het afgelopen jaar en zal duren tot 25 januari van dit jaar. De locatie is op het Stadhuisplein te Terneuzen.
Zo is Mart ook gevraagd voor een tentoonstelling in Breda: "Dat is ook een portret. Van ego tot emo". Het is een tentoonstelling van Dutch Master Painters in het Breda's Museum. De tentoonstelling vindt plaats van 21 februari tot 14 augustus en ze zal worden geopend door Hanneke Groenteman (bekend van de TV serie 'Sterren op het Doek') op 21 februari.
"Ik ben best wel een beetje trots want men kondigt aan dat ze de top van Nederlandse schilders hebben uitgenodigd. Ik ben met zes doeken vertegenwoordigd. Drie er van zijn portretten van engelen. Ik heb me laten leiden door de hedendaagse omstandigheden. Het is best wel een onrustige tijd en dat heeft me beïnvloed bij mijn schetsen. Vervolgens heb ik die uitgewerkt tot deze troelekes, of wel deze engeltjes. Het is mijn visie op hetgeen er op dit moment allemaal om ons heen gebeurt."
Het schetst wel een beeld van Mart die zich bezig houdt met het wereldbeeld. Aan de andere kant vind ik zelf dat Mart Franken als schilder, als kunstenaar, een 'contradictio in terminis' is met de term 'portret'. Immers een portret beschouw ik als het vastleggen van een bevroren moment. Het is die ene seconde waarin je de essentie van een persoon vastlegt. De ogen stralen het gemoed uit van dat moment waar het leven hem of haar NU heeft gebracht. Maar dat is niet wie of wat de kunstenaar Mart Franken uitbeeldt in mijn ogen. Deze Bergenaar is de man van de eeuwige beweging. Nooit vertegenwoordigen zijn werken een uitknipsel uit het leven van een persoon, of de vastlegging van een moment. De danseres die hij schildert toont ons de hele dans van begin tot eind, de bewegingen en de elegantie van de passen, niet slechts die ene houding. Zo ook een portret, dat nooit in scherpe lijnen wordt vastgelegd, maar meer ons de illusie of droom van een persoon voorschotelt. We herkennen zeker het personage, maar altijd neemt het schilderij ons mee in het leven van het karakter en doet ons dromen over wat is geweest. In dat opzicht presenteert een portret van Mart Franken ons meer de herinnering en beleving aan het leven van de persoon dan dat het een kunstig kiekje van vastlegging van de gelaatstrekken is.
Is het daarom dat je langer naar een werk van Mart kijkt, dat je telkens iets nieuws ziet of dat er zich steeds iets anders zich in je gedachten opdringt?
Een mooi voorbeeld is het portret dat hij gemaakt heeft van Albert Aertssen met diens broer Pol op de achtergrond. Onmiskenbaar herken je de mens die Albert is, maar tevens is de mijmering vastgelegd; gedachten die wegdwalen met Pol in de hoofdrol. Het is typisch een Mart Franken; aan de ene kant denk je dat het proces van schets tot schilderij nog niet voltooid is, aan de andere kant moet er juist niets meer aan toegevoegd worden omdat het verhaal duidelijk is. In alle simpelheid ligt de complexiteit van het leven bloot. Het resultaat blijft je aandacht opslurpen en neemt je mee in de intense beleving die kunst is. Wie dit proces machtig is mag met recht tot de top van Nederlandse schilders gerekend worden. Het is dus niet voor niets dat Mart gevraagd is voor de expositie in Breda.
