Afgelopen week begaf ik me eerst richting Gavere, daarna trof ik een bundel op de deurmat met daarin een gedicht van mijn hand, vond mijn bijdrage in de Vastenavendkrant en had ik zondag een signeersessie.
Woensdag 24 januari was ik uitgenodigd te Gavere als genomineerde voor de titel Dichter van Gavere 2018. Prijswinnaar was ik al voor de wedstrijd met als thema “Het Theater”, met mijn inzending “Het Orkest”. Gavere is een kleinere stad tussen Gent en Oudenaarde te België. Op weg daar naartoe pikte ik eerst mijn collega Boek10 schrijver op, Marc Kerkhofs. Het is altijd wel leuker om in gezelschap naar zo’n avond te gaan.
Eenmaal aangekomen, bleek de locatie een verzorgingshuis te zijn. In de grote zaal waren de winnende gedichten opgehangen aan “waslijnen”. Het bleek dat ik niet de enige deelnemende Nederlander was.
De avond was prima verzorgd met de Gentse theatermaker en liedjeszanger Wim Claeys, die het talrijke publiek vermaakte met zang en trekzak. Deze straatmuzikant wist het publiek al snel in te pakken met zijn typisch Gentse straatliedjes.
Daarna was het tijd voor de bekendmaking van de Dichter van Gavere 2018, zowel een jeugdige als wel een senior. Mij ging de titel voorbij maar de winnende dame, Eline Remue uit Dikkelvenne, was een meer dan verdiende keuze. De jeugddichter was Dario Deriemaeker uit Zingem. Met niet minder dan 191 inzendingen was de animo onder de jeugd heel groot. Het is dan ook heel bijzonder dat hier in een relatief klein stadje in België zoveel aandacht aan taal wordt geschonken. Het is meer dan lovenswaardig.
Op de terugweg kletsten Marc en ik over van alles en nog wat. Maar vooral keken we terug op een zeer aangename avond die om navolging vraagt. Ik had in ieder geval weer een oorkonde en een fraai prijzenpakket “buit” gemaakt. Maar het meest bijzondere vond ik de kleine bundel van winnende gedichten waarin ook de mijne prijkte.
Hier onder mijn bijdrage.
Het orkest
Klanken dwarrelen door t hout
dat de fluitist beroert
met puffen en zuchten terwijl
het publiek berust in ademloos geklater
van piëtistisch geduld.
De avond gevangen in eindeloze vlucht
van kwartetten en kwintetten die keuvelend
reizen door het verleden en 't gemoed
van meesters over monsters en
magische momenten.
Bombastisch barsten de klanken van bassen
los in een orgasme van koper en hout
gedragen door pauken die geselen,
euforisch opzwellen en zwetend
't publiek meevoeren tot die laatste tel
waarna tenslotte de dirigent buigt
De dag werd nog mooier toen ik thuiskwam. Op de deurmat lag een pakketje. Toen ik dit open maakte, staarde mij een fraaie bundel in het gezicht: “Winterse Poëzie, een bloemlezing”. Deze wedstrijd werd uitgeschreven door Uitgeverij Leessst te Schagen. Van de ruim 100 inzendingen was de mijne mede gekozen om opgenomen te worden in de bundel. De bundel die ik nu in mijn handen hield had een mooie cover die precies het thema van de wedstrijd weergaf: “Winterse Poëzie”.
Mijn bijdrage was:
Winter
Sneeuw knerpt onder voetstappen
die loom tot nergens leiden, terwijl
gedachten in alle stilte ontvluchten
aan de dagelijkse teugels.
Lucht zo fris en helder als de wind
die kristallen doet dansen, of al
dwarrelend elkaar najagen tot ze
samenklitten in een prachtig tapijt.
Bevangen door indrukken en koude
vertraagt de tred van het leven zelf
als beloften en dromen bevriezen
in een eindeloos spel van beschouwing.
Al in oktober had ik een verzoek van Stichting Vastenavend ontvangen, of ik een gedicht over de Vastenavend wilde schrijven, dat in de Vastenavendkrant zou worden gepubliceerd. Voor elke Bergenaar is dat een behoorlijke eer en dus was ik al bijtijds aan de slag gegaan.
Ik was dan ook wel trots toen deze krant werd bezorgd en ik mijn eigen gedicht op een fraaie plek in de krant aantrof:
Vastenavendfeest
’t borrelt en ’t bruist
vanuit de tenen,
terwijl gordijn gedrapeerd
over blauw,
trompet en rooie zaddoek,
afwachtend
rusten op de stoel
dwarrelende kalenderblaadjes
die in stijgende verwachting
aftellen.
Tot de krab ontsnapt
aan ’t dagelijkse leven in
straten vol deinende linten
tutter, trom en trappelende voeten
die meedansen met de geest
van de leut die òòg spéért.
De tap loopt eindeloos,
zoals Prins, Nar en Steketee
schoenen verslijten, omdat
de Gróótste Boer hen verleidt,
stuurt en het Krabbegat
het verlangt,
als altijd ’t dumke aan oew neus.
Triomfsporen kleuren de hemel
begeleid door donderslagen die
de menigte kieltjes en gerdijnen
doet knielen voor Prins en Wana
het is mooi, het is dierbaar, want
me doen ’t mè d’éél ons art.
Op vrijdag 26 januari begon de Week van de Poëzie. Ik trok dan ook de stoute schoenen aan en liep Boekhandel van der Kreek te Bergen op Zoom binnen. Ik had mijn twee bundels gedichten / foto’s bij, alsmede de bundel van het Bergs Cultuur Festival. Hoewel ze het normaal gesproken niet doen, hebben ze toch besloten mijn bundels een mooi plekje te geven in het kader van de Week van de Poëzie. Natuurlijk een heel sympathiek gebaar van deze boekhandel. Over een week zullen we zien wat het resultaat is.
Zondagmiddag 28 januari behoorde ik me in de Passage te Roosendaal te melden bij Boekhandel “Het Verboden Rijk”. Samen met mijn collega Boek10 schrijvers Janneke Bazelmans en Motell Rijnen zou ik deelnemen aan een signeersessie.
Wat een prachtig deel van Roosendaal is de passage toch. Net alsof je in een mix droom bent beland met snuifjes Italiaanse of zelfs Oostenrijkse grandeur. De Engelse of juist Duitse vakhuizen, of misschien dan toch alle oosterse elementen; deze passage blijft je blik trekken van het ene fraais tot het andere. Boekhandel Het Verboden Rijk zelf is een ruim opgezette winkel waarin de klant lekker makkelijk kan manoeuvreren. We werden uiterst vriendelijk opgevangen met koffie, thee en cake. Het werd een hele genoeglijke middag, waarin ik lekker kon bijpraten met Motell en Janneke. Helaas waren tijdstip en omstandigheden niet bepaald gunstig voor een dergelijke middag, de zondagmiddag en het feit dat het volop Carnaval is in de regio trok erg weinig bezoekers. Maar soi, volgende keer beter.
Al bij al was het weer een enerverende week met wederom een aantal hoogtepunten.
Zulks verdient opvolging dus…..
oh ja, heb nog wat extra foto's geschoten van de Passage te Roosendaal, wat een prachtig winkelkwartier..
