Ben je al nieuwsgierig? op mijn facebook had ik al wat stukjes geplaatst.
Misschien krijg je wel zin om verder te lezen
Geschokt keek Akam op. Hij was op pad getrokken omdat hij de symptomen van verandering gezien had. Twee keer had hij een visioen gehad waarin het noodlot toe zou slaan en de wereld zou veranderen. Dat het zelfs het verlies kon betekenen van diezelfde wereld had hij niet kunnen dromen. Geen enkele nachtmerrie, en de Heilige Geesten mochten weten hoeveel hij er al sinds de laatste winter gehad had, had hem dit doemscenario voorspeld.
“Wil je dan zeggen dat alles verloren is?” vroeg Akam. Rots-Medir keek bedenkelijk en liep naar de boekenwand. “Kom mee”, zei hij. Hij drukte op een geheim paneel achter een zwaar lederen boek en geruisloos schoof een doorgang open. Een stenen trap voerde zeker vijftig treden naar beneden, Alvorens af te dalen ontstak Rots-Medir een toorts die achter de nis van de doorgang klaar hing.
Samen daalden ze de oude uit de rots gehouwen treden af en kwamen in een grote zaal. Zo ver het oog kon reiken stonden er boekenwanden en kasten opgesteld. “Dit is ons geheime archief. Hier kun je boekwerken, heilige rollen en landkaarten of plattegronden vinden vanuit heel onze wereld. Behalve een stad vol voorspoed was Rotsstad ook altijd het centrum voor filosofen en theologen”. Vol verbazing liep Akam de ruimte in. Boekenwanden zo ver het oog reiken kon. Eigenlijk zo ver de toortsen hun licht konden doen schijnen, totdat de duisternis het licht overwon, en de boeken zich terugtrokken in de schaduwen. Hij liep naar een boekenkast, en toen besefte hij het pas. Ze was helemaal uit steen gehouwen. Alle boekenwanden en kasten vormden één geheel met de ruimte zelf. Rots-Medir lachte toen hij de verbazing op het gezicht van Akam zag. “Rotsstad is oud Akam, sommigen zeggen zo oud als het begin der tijden toen de Heilige Geesten zelf nog hier woonden alvorens zich terug te trekken op de Andere Wereld. En hier ook in deze ruimte beginnen we onze zoektocht naar antwoorden. Ik denk dat we nog menig uurtje hier zullen doorbrengen”.
“Wil je dan zeggen dat alles verloren is?” vroeg Akam. Rots-Medir keek bedenkelijk en liep naar de boekenwand. “Kom mee”, zei hij. Hij drukte op een geheim paneel achter een zwaar lederen boek en geruisloos schoof een doorgang open. Een stenen trap voerde zeker vijftig treden naar beneden, Alvorens af te dalen ontstak Rots-Medir een toorts die achter de nis van de doorgang klaar hing.
Samen daalden ze de oude uit de rots gehouwen treden af en kwamen in een grote zaal. Zo ver het oog kon reiken stonden er boekenwanden en kasten opgesteld. “Dit is ons geheime archief. Hier kun je boekwerken, heilige rollen en landkaarten of plattegronden vinden vanuit heel onze wereld. Behalve een stad vol voorspoed was Rotsstad ook altijd het centrum voor filosofen en theologen”. Vol verbazing liep Akam de ruimte in. Boekenwanden zo ver het oog reiken kon. Eigenlijk zo ver de toortsen hun licht konden doen schijnen, totdat de duisternis het licht overwon, en de boeken zich terugtrokken in de schaduwen. Hij liep naar een boekenkast, en toen besefte hij het pas. Ze was helemaal uit steen gehouwen. Alle boekenwanden en kasten vormden één geheel met de ruimte zelf. Rots-Medir lachte toen hij de verbazing op het gezicht van Akam zag. “Rotsstad is oud Akam, sommigen zeggen zo oud als het begin der tijden toen de Heilige Geesten zelf nog hier woonden alvorens zich terug te trekken op de Andere Wereld. En hier ook in deze ruimte beginnen we onze zoektocht naar antwoorden. Ik denk dat we nog menig uurtje hier zullen doorbrengen”.
Het leverde de nodige reacties op ....