De Zeeland route die we volgden zag er zo ongeveer uit.

Het is vrijdagmiddag en het weekend staat te beginnen. Om de beslommeringen van de week het hoofd uit te blazen en om lekker bij te kletsen gaan Henk en ik nogal eens effe een eindje rijden. Het hoeft niet eens zo ver te leiden en Zeeland is natuurlijk gewoon om de hoek. We besloten eens wat andere weggetjes te volgen en zo kwamen we al snel uit in Goes bij de Beatrixlaan en omgeving. Het oude stukje haven en de oude straatjes met dito panden zijn een genot voor het oog. Eenmaal Goes uit volgden we het Wilhelminakanaal en belandden zo bij het Restaurant het Katseveer. Henk wilde al heel lang foto's maken van de oude steiger die hier het water inliep. Dus maakten we ook hier maar een tussenstop voordat we verder trokken naar de Colijnsplaat. Het weer zat mee met veel zon maar ook weer veel wolkenpartijen dus we hadden het naar ons zin.

Via De Grevelingendam, Sint Philipsland en Tholen waren we tegen vieren weer terug in de Bergse thuishaven; bijgekletst en het hoofd klaar voor het weekend.

Het brent ook inspiratie:

Getijden

Hout rijst op

vanuit slapend zand

bedwelmt

beukend golvenspel

en zingt een lied

van hoop en eeuwigheid

in dans van wind en water.

De getijden

in mijn leven

leggen aan

bij menig kade

haast berustend

in de stilte

van mijn ziel.

De wind voert mij

verder

als de storm luwt

en golf mij

voort stuwt

tot aan de einder

van mijn bestaan.