Café 't Groene Paard, of ik daar vroeg op zondagmiddag kon zijn.

 

Bouwclub De Watertore voert dit jaar haar 4 x 11 jarig bestaan. Al vroeg in de middag vertrokken ze vanuit Café De Watertoren richting Café Ponderosa waar de receptie was. Maar eerst was daar de tussenstop bij 't Groene Paard. Al vanop afstand hoorde je de dweilband die de stoet vergezelde. Even later waren de dansmariekes al te zien die voorop liepen. Dan kwam de trein tevoorschijn waarin het gezelschap van BC De Watertore vervoerd werd. Er werd eerst nog even geposeerd voor de camera voordat ze hun eerste (?) pilske pakten in 't Groene Paard.

Het was koud en er stond een gure wind. Maar toch hadden de nodige kleine krabbekes zich verzameld bij 't Zusje om Wally en Wana te helpen zoeken. Die waren immers hun kat kwijt en hadden daarom de hulp ingeroepen van al die jonge kullekes. Het was het vervolg op het spel van Kriebel Krabbel Krulle dat vorig weekend in Evenementenzaal De Stoelemat begonnen was. Zoals het echte kreukeltjes betaamt lieten ze de opriep niet aan zich voorbij gaan en dus was er een hele club kleine dweiltjes die hielpen met de zoektocht.

In Café 't Slik was het al vroeg feest. Vrouwen Dweilband Tutters en Belle hielden deze middag hun donneteursbal. Nadat ze eerst nog even buiten voor de camera poseerden was het tijd voor de eerste gastdweilband. En dat waren niet de minsten: De Pintvatters uit Oeteldonk. Vorig jaar waren ze ook in het Krabbegat als gasten van BC De Watertore die hun gerijke helemaal aan Jheronimus Bosch gewijd hadden. Het bevalt de Pintvatters blijkbaar in het Bergse want we hadden ze ook al gespot in de Stoelemat tijdens het Neuzenbal. "Ja ja, we zijn er weer. We vinden het hier zo gezellig en natuurlijk moeten we op de receptie van de Watertore zijn. Maar echt, we komen hier erg graag, het isdat we over 2 weken zelf verplichtingen hebben in Oeteldonk anders waren we weer hier in Berrege."

In de tent van 't Slik liepen de emoties hoog op. Immers, 'Alle 13 Goet Foud' bracht een keur aan Nederlandsche liederen. Ze raakten de aanwezigen diep in het hart al riepen sommige dweilen schande toen de schoonheid van Amsterdam bezongen werd. Het was in feite één groot feest daar in de tent. Het toont aan dat Marijn en Marijke ver gaan in zoektocht naar diversiteit in leut en beleving; precies in de geest van de Vastenavend. Het werd dan ook zeker op prijs gesteld door het publiek. Wie dit optreden gemist heeft, kijk nog even op onze kalender wanneer het volgende optreden van deze wereldband is.

Binnen had ik al wat mensen van de boerenploeg gespot. Ik stond er dan ook niet van te kijken toen ik buiten de limousine van de Prins en de paarse dubbeldekker van zijn gevolg zag staan. Het zorgde direct voor de nodige mensen die zich vergaapten aan de automobielen en diegenen die zich er in bevonden. Natuurlijk trok het vervoersmiddel van de Prins de nodige mensen die even een fotootje wilden trekken of die zich lieten vastleggen met de 'PrinsMobiel'. 

Het Beurspleintje was stikstééndruk want het weer was er naar. Jong en oud dansten en dweilden, dronken en keken en vonden hun vertier op misschien wel het gezelligste pleintje van 't hele Krabbegat. Toen ook nog eens de Pintvatters al spelend voorbij trokken was het helemaal feest.