Sjaak is al weer een behoorlijk eindje in Frankrijk beland.

Na een rustdag, verder op de Grande Randonnée 655...

1 juni 2017 - Le Cateau-Cambrésis, Frankrijk

Dag 15 + 16 : Rustdag... en Landrecies - Le Cateau Cambrésis 14 km ( Totaal 370 km.)

Gisteren een rustdag genomen zoals gepland, waarbij Yves en Marléne mij lieten slapen tot alle moeheid was verdwenen. Kwam zo rond kwart voor tien weer fris beneden waar mijn petit- déjeuner klaar stond. Uitgerekend deze dag kwam ook de timmerman met een op maat gemaakte bibliotheek kast. Wat een vakwerk zeg. Heel mooi en glad afgewerkt. Tegen half twaalf ( net uit bed dus !!) was het tijd voor een aperitief, Pastis, en om twaalf uur gingen we weer aan tafel om te eten. Dat tafelen duurde toch wel 2 uur, wat hier heel normaal is. s-Middags nam Yves mij mee op een tocht door de regio, en we bezochten 2 stamcafés van hem. Bij 1 van die kroegjes was in vele jaren niets veranderd. Zelfs het oude baasje van 85 jaar, werkt nog achter de toog. In de avond weer opnieuw een 4 gangen menu met natuurlijk alweer die grote schaal overheerlijke diverse fromages.. 

Vandaag probeerde we nog een dazer ( elektronische hondenverjager )te vinden in de regio, want de mijne heeft het begeven. Nergens te vinden. Afscheid genomen van Marléne, want Yves bracht mij terug op de route in Landrecies. Hij liep een klein stukje mee, afscheid genomen, en toen was daar het moment op stappen te gaan zetten op de Grande Randonée 655, die via Parijs naar Tours leidt. Het eindpunt voor deze dag is Le Cateau Cambrésis, waar ik ga overnachten bij madam Mireille Dromas, in haar Chambre d' Hotes.

Wat een uisouwwe

2 juni 2017 - Bohain-en-Vermandois, Frankrijk

Dag 17 : Le Cateau Cambrésis - Bohain-en-Vermandois 23 km ( Totaal 393 km.)

Ook dit is het lot van een Pelgrim…

De dag begon prima. Goed ontbijt, weer op pad met veel zon, geen wind en 26 graden. Deze etappe ging door 6 dorpen, dus variërend. Het landschap glooit hier behoorlijk en steek regelmatig de beek ‘ La Selle ‘ over met zijn kristalheldere water. Uiteindelijk kom ik aan in Bohain-en-Vermandois, waar ik het geboortehuis van Henri Matisse passeer. Hij schijnt even bekend te zijn als Rembrandt. Vanavond slaap ik op een boerderij, maar kan daar niet eerder arriveren dan 17.00 uur. Ik ben 2 uur eerder in dit kleine stadje, dus zoek naar een kroegje om wat te gaan drinken. Er zijn in deze streek veel Bar-Tabac zaken die tegelijkertijd ook krasloten verkopen. Dus ga ik daar wat mijn tijd zitten verdoen. Het is een komen en gaan van precies verslaafde krassers ( om het zo maar te zeggen). Wat een uisouwwe……. Gelukkig was het tijd voor mij om koers te zetten naar mijn nieuwe slaapverblijf !!!! Een verafgelegen stikoude boerderij kwam in zicht boven op een heuvel. De vriendelijke boerin kwam mij al tegemoet met een emmertje aardappelen, en nam mij mee naar binnen om wat te drinken. Tot hier alles nog prima. Maar toen ze mij de “ kamer “ liet zien……..wou ik in feite gelijk weg. Het grote probleem is, dat er alleen een km of 12 verderop pas wat is en dat ging dus niet meer. Wat een ramp…wat een zooi…alweer, wat un uisouwwe… Mijn plek (durf dit geen kamer te noemen) was een hok in een stal, zowat neve de beeste. De douche was volgens mij in 21 jaar nooit schoongemaakt . Matras op de kouwe stenen grond. B A H H H … Tegen etenstijd kwam haar zoon thuis. Hij zou zo de rol kunnen spelen van de gebochelde van de Notre Dame,alleen zit bij hem de bochel op zijn buik. Wat een griezel. Het eten was gelukkig redelijk. Morgenochtend om 8 uur ontbijt ??? ( wat gaat dat worden ??) Oud brood van de kenijnen of zo ?? En dan er als een speer vandoor. Zo erg als dit heb ik zelfs in de vorige camino’s niet meegemaakt. Maar ja, ik blijf toch positief , vrolijk en lachen……

Source de la Somme

3 juni 2017 - Saint-Quentin, Frankrijk

Dag 17 : Bohain-en-Vermandois - Saint Quentin 28 km ( Totaal 421 km )

Tik Tik Tik Tik Tik, ging het 5 keer vannacht op de ruit van m’n kot. Schrok me rot en het was aardedonker. Eerst dacht ik dat de gebochelde aan het spoken was. Viel weer licht in slaap, toen klonken er vreemde dierengeluiden. Het kon voor mij niet snel genoeg weer dag worden, wat een spookboerderij… Snel dat ontbijt (6 stukken stokbrood met confituur en 2 bakken koffie) naar binnen gegooid en rap weg. Na een klein uur begon ik alles alweer een beetje te vergeten, en te genieten van de omgeving die steeds steiler wordt. Onderweg zag ik een bord met daarop de vermelding de bron van de Somme. Dit moest ik natuurlijk zien, en het was ook heel dichtbij. Het kristalheldere en koude water zag je met tussenpozen opborrelen. Een kilometer of 40 hiervandaan gebeurt hetzelfde met de Schelde. Dit zit allemaal onder het plateau van Saint Quentin. De Schelde is 350 km, en de Somme 245 km lang Een tijd deze steeds groter wordende rivier gevolgd tot in Saint Quentin waar nu weer een fatsoenlijke slaapplaats is.

De trein nemen, of buiten slapen...

4 juni 2017 - Ham, Frankrijk

Dag 19 : Saint Quentin - Ham 30 km ( Totaal 451 km )

Op mijn bestemming probeer ik al naar een volgende te laten bellen, dat ik in aantocht ben. Zo ook vanaf hier naar Ham, het einde van de etappe van vandaag. Gisteren diverse keren gebeld, geen gehoor. Mijn hospitalero begon te twijfelen ( net als ik ) en regelde een ander adres in Ham. Hij heeft alleen de voicemail ingesproken van die persoon, dus niet persoonlijk gesproken. Toen ik in Ham arriveerde, zeker nog 4 x gebeld, maar noppes. Daar stond ik dus. Het enige hotel was gesloten, en verder was er niets. Onderweg op straat mensen aangesproken, weer niks. Naar de Gendarmerie geweest om te vragen of ik niet in de bak mocht slapen…Mocht niet. Pak de trein maar zeejje ze. Uiteindelijk heb ik Virginie gebeld, een mooie aardige vrouw die in Noyon woont, waar ik morgen aan zou komen. Ze vond het prima dat ik vanavond al kwam, dus op naar het station en daar in zo’n Franse taal kaartjesautomaat met m’n visakaart (ook nog nooit gedaan, betaal altijd contant) en na 3 pogingen rolde de papierkes eruit. Maar die trein ging niet rechtstreeks naar Noyon. Ik moest overstappen in Tergnier, en meer dan een uur wachten op de trein met bestemming Paris Nord. Op dit station zit ik nu dus dit verhaal te schrijven. Verplicht treinen dus, wat niet de bedoeling is van een camino, maar nood breekt wet. Morgen ga ik echt niet terug naar Ham, om het stuk te lopen naar Noyon. Het treinen kost hier meer tijd dan de wandeling zelf, ook omdat nu met Pinksteren de dienstregeling is ingekort. Dus morgen maar een rustdag in Noyon bij Virginie. Vanmorgen begonnen lopen met lange afritsbroek en regenjas (tegen de koude wind), en in de middag was het weer zonnig en warm. Alles was in Ham gesloten, lust nu wel een kroket of 8 .ZO….. om 21.45 uur aangekomen bij Virginie. Hartelijke ontvangst, kon direct mijn kamer bekijken en een douche nemen. Daarna maakte ze nog pasta met natuurlijk glas……………wijn erbij.

Een dag niksen....

5 juni 2017 - Noyon, Frankrijk

Dag 20 : Rust en regeldag in Noyon ( Totaal 451 km )

Deze dag eens goed uitgeslapen. Ik was toch nog eerder beneden dan de gastvrouw (en haar vriend, grrr). Gisterenavond had Virginie mij uitgelegd waar de koffie …enz. stond. Dus ik vanochtend, gewoon alsof ik thuis was, in de kasten kijken waar de kommekes en borden stonden. Na mijn ontbijt op internet, om de komende adressen tot in Parijs op de hoogte te stellen van mijn komst. Maar goed ook, want in Parijs is er wat goed fout gegaan in de administratie en ze zitten nu vol. Ben al bezig een ander onderkomen te regelen. Vandaag heeft de vriend van Virginie mij rondgereden naar de Decathlon, en nog 4 andere winkels om te gaan kijken voor een vervanger van mijn defecte Dazer. Niks gevonden natuurlijk. Bij de Decathlon hadden ze wel een fluitje met een ultrasoon geluid, maar dat ding roept juist de hond, terwijl het voor mij de bedoeling is dat dat beest juist op de loop gaat. Uiteindelijk terug naar huis en googelen waar het eventueel nog te koop zou zijn in de buurt. Vanmiddag de immense Notre Dame van Noyon bezocht, ook voor een stempel in de credential. Wat een bouwwerk zeg. Voor mij gaat het niet om het geloof, maar gewoon om hoe ze indertijd zulke immense gebouwen neer konden zetten. De bouwkunde dus, en op een van de foto’s zie je de belangrijkste evenementen die hier hebben plaatsgevonden, zoals een kroning, en Karel de Grote. Het is 2e Pinksterdag, dus zondag, en alweer alle restaurants gesloten. Gelukkig zijn er 2 bars open, Ik zit hier dus wat te drinken en schrijven. In het zuiden van Frankrijk en Spanje zal het wel anders zijn. Daar is het drukker en zal dan ook vaker met anderen lopen in dezelfde richting met weer nieuwe avonturen. Bij thuiskomst stelde Virginie direct voor om mee te eten. Dat komt erg goed uit dus, want dit is een airbnb adres ( meestal commercieel) en geen pelgrimsadres. Maar zij kunnen zich volledig inbeelden waar ik mee bezig ben. Vandaar deze spontane reactie. Het eten was super, en nog wat nagetafeld…stikgezellig adres hier.

Ontvangst in een echt Frans kasteel.....

6 juni 2017 - Tracy-le-Val, Frankrijk

Dag 21 : Noyon - Tracy-le-Val 20 km ( Totaal 471 km )

Vanochtend nog samen met Virginie ontbeten. Zij moest weg, naar haar werk, en liet mij vol vertrouwen achter in haar huis. Een half uur later kwam Vincent naar beneden om mij uit te laten. De eerste keer sinds het begin dat ik alle regenkleding aan moest. Het was nog droog, maar die wolken dreigden als ik weet nie wat. Na een half uur begon het te hozen, maar ik had geluk, liep net onder een spoorviaduct, en kon daar schuilen. Soms dendere er een trein boven míjn hoofd, maar dat hoort er bij. Het klaarde weer op, maar de tweede bui had mij te pakken. In feite niks aan de hand, want de goed ingewaxte schoenen en de North Face regenkleding hield mij droog. Zo slalomde ik tussen de buien door naar mijn eindbestemming, Tracy - le- Val, waar ik bij een echt kasteel terecht kom. De kasteelheer Gerald de Brossia, zat in Parijs, dus werd ik hartelijk ontvangen in het kasteel door zijn vrouw Isabelle, die me wat te drinken aanbood en vroeg waar ik mee bezig was. Dit was nu een uitgelezen kans voor mij, om een Frans kasteel eens van binnen te bewonderen. Omdat ik te voet ben, bood zij mij een maaltijd aan. Er is verder ook niks in de buurt. Morgen krijg ik dan nog het ontbijt en een lunchpakket mee voor onderweg. De maaltijd en het lunchpakket krijg ik er gratis bij, omdat ze het geweldig vindt waar ik mee bezig ben. Helaas mocht ik niet in het kasteel slapen, maar in de nabijgelegen stallen (???????) die volledig omgebouwd zíjn tot ruime kamers met eigen badkamer. Dit is heel wat anders dan een paar dagen geleden in die stal op de boerderij.