Sjaak Franken is inmiddels bij Parijs beland. Laten we hem maar volgen in zijn 4e week.

Een hele dag bos, bos, en nog eens Bos.....
7 juni 2017 - Compiègne, Frankrijk
Dag 22 :Tracy-le-Val - Compiènge 29 km ( Totaal 500 km )

Na dat veel te grote ontbijt, Weer vrolijk op pad door een enorm bos. Heb uren en uren alleen maar daar door gelopen, zonder maar iemand tegen te komen. Uiteindelijk kwam ik weer in de bewoonde wereld, waar ik over een brug zou moeten. FERMÉ… niks..noppes ..alleen met een superharde aanloop zou ik ( nog niet) de overkant halen.( de brug was afgebroken). Dat betekende dus 3 km omlopen. Maar dat nam ik met een korreltje suker. Ergens onderweg in een glazen buskotje in de zon, uit de wind, mijn lunchpakket weggewerkt, en toen door naar Compiegne. Best een aardige stad met zeer opvallend heel veel mooie vrouwelijke schoonheden. Waarom is dat juist hier zo ????. Uiteindelijk belande ik alweer bij mijn overnachtingsadres, nu speciaal voor pelgrims. Prima voorziening met alles erop en eraan. En dat voor €10,00. Ga zo nog een Plat du jour nemen bij La Brasserie Parisienne in de stad, en dan weer terug voor de volgende nachtrust.

Zware etappe....
8 juni 2017 - Verberie, Frankrijk
Dag 23 :Compiènge - Verberie 28 km ( Totaal 528 km )

Gisterenavond arriveerden nog 2 broers uit Nederland op de fiets, op de terugweg naar Burgh-Haamstede. Was dus nog een uitgebreid gesprek, want hun hadden de Portugese route van zuid naar noord gedaan, en, dus nogal wat info voor mij. Vandaag geen verzorgd ontbijt, dus eerst naar de bar aan de overkant voor 2 koffies, daarna naar de boulangerie voor wat croissants, een chocoladebroodje, en een belegde bacquet voor onderweg. Daarna m’n spullen gepakt en weer op pad, door alweer zeer veel bossen. Gelukkig, want het werd steeds warmer, en dan is lopen in een bos het aangenaamst. En…je moet niet denken dat alles vlak hier is. Hellingen van pakweg 45-50 graden gedurende 60 – 80 meter klimmen en dalen met die rugzak. Pfffft en kortademigheid was de overhand deze dag. Maar ik laat me niet kennen, en het is weer gelukt. Het ergste moet nog komen over een paar maanden. Vandaag nog een wild beest gezien, een mooie ree in het bos, en verders alleen maar bomen. Ben op mijn nieuwe overnachtingsplaats beland, daar gedoucht en wat bijgekomme. Nu zit ik op een terras met…..kijk maar bij de foto's. Heb zojuist, net als gisteren, een Plat du jour besteld, en het was weer heel goed. 2 kalfsoesters in een heerlijke saus met spaghetti, € 8,90. Zo is het allemaal goed te doen. (Prijs is wel zonder die….X Amstels ) Morgen wandel ik naar Senlis, waar ik in een klooster ga slapen. Weer een nieuw avontuur…..

Senlis, mooie stad....
9 juni 2017 - Senlis, Frankrijk
Dag 24 : Verberie - Senlis 26 km ( Totaal 554 km)

De weergoden konden het vannacht niet eens worden geloof ik. Wat een geflits en gedonder … en gieten !!!! Dat beloofde wat voor de komende etappe, want díe was voor de verandering, weer maar eens door het bos. Uit eerdere ervaringen van 5 jaar geleden, beloofde dit weer extra gewicht aan de toch al zware schoenen. De paden waren zowat onbegaanbaar, en die gele klei, die in steeds grotere hoeveelheden bleef plakken, sleepte ik mee. Blijven lachen, een vastenavendliedje erbij zingen, en ut ging weer as vaneiges. Zo, onderweg liep ik nog onder het viaduct van de A1, de hoofdweg naar Parijs vanuit het noorden, met al zijn geraas boven m’n hoofd, maar later hoorde ik alleen nog maar vogels tutteren. Wonder boven wonder verliep deze etappe soepel ( veel beter dan die van gisteren). Ik was op tijd in dat klooster, waar sur Anne mij ontving. Een heeel vriendelijk en vrolijk nonneke die mij de weg wees Het bijzondere aan dit klooster is, dat de rivier La Nonette eronder doorstroomt, en dus ook door hun tuin. Na het aankomstritueel, (douchen- omkleden) snel de best gezellige stad in. Deze koninklijke stad heeft een rijk verleden. Veel te veel om erover te vertellen. Kijk maar eens op internet bij wikipedia—Senlis. Doordat ik zo vroeg in het oude gezellige centrum was, en wat terrassen had bezocht, kreeg ik honger. Stikverkeerd moment…. Het was tegen half 6, en de meeste restaurants gaan pas na 19.00 uur hier open. Wachten zou ik niet halen, dus…..naar de winkel om een fleske wijn, donkerbruin stokbrood en een lekkere Franse kaas, Saint Albray. Mee eten met de nonnekes mocht niet, restaurants dicht, dus vandaag kook ik voor het eerst zelf…….( 3 kwartier later ) Hmmmm pittige wijn. Ik ga slapen..

Laatste bosdag....
10 juni 2017 - Viarmes, Frankrijk
Dag 25 : Senlis - Viarmes 28 km ( Totaal 582 km)

Vandaag 27 km gedaan in nog geen 7 uur, inclusief rustpauzes. Een overgroot deel van de etappe loopt onder de aanvliegroute van de Parijse luchthaven Le Bourget Roissy. Het was dus soms bijna om de twee minuten dat er een vliegtuig boven m’n hoofd vloog. Voorlopig was het vandaag de laatste bos-etappe. Morgen nog een etappe met een landelijk karakter, dan krijg ik 5 dagen stad, straten en gebouwen. Parijs dus. In feite is Parijs alleen maar een gebied rond de Seine, in het hart van deze metropool. Een aantal dagen geleden meldde ik dat mijn overnachtingsadres overboekt was, en dat daar dus geen slaapplaats meer was voor mij. Dat was een boeking voor € 64,00 voor 2 nachten. Heb inmiddels wat anders gevonden in het 6e arrondissement, in Montparnasse, tussen de Notre Dame en de Eiffeltoren, en dat voor het enorme bedrag van €10,00 voor 2 nachten. Ja, dat heb je als pelgrim…. Tijdens mijn 4 etappes door Parijs, wordt ik begeleid door medewerkers van Compostelle 2000, die pelgrims helpen door deze enorme stad te komen. Als ik morgen arriveer in Écouen, wordt ik opgehaald in mijn hotel door Patrick. Hij gaat mij de etappe naar Saint Denis begeleiden, en ben morgen uitgenodigd, samen met zijn vrouw voor een diner, en de dag erop voor een lunch voor we vertrekken naar Saint Denis, waar ik s-avonds op aanraden hier, maar beter binnen kan bijven. Hier zijn vorig jaar ook die aanslagen geweest. Maar goed, ik loop gewoon verder. Zit nu in Viarmes, en ga zo maar weer eens een restaurant opzoeken, want dat zelf koken net als gisteren moet nu ook weer niet elke dag. Net terug van een Thais restaurant . Was heel goed te doen, maar stik nou van de dorst….

Vincent van Gogh.......
11 juni 2017 - Écouen, Frankrijk
Dag 26 : Viarmes - Écouen 28 km ( Totaal 610 km )

Wat is Frankrijk toch een fijn land. Gewoon op zondagmorgen om 7 uur de bakker en de slager al open. Als je vroeg wilt vertrekken, is dat ideaal. Rond kwart over 8 liep ik dus al buiten, met 22 graden, en al snel kreeg ik een flinke klim voor de boeg. Ruim 10 minuten lang, in kleine stappen naar boven, en met regelmaat even stoppen voor de ademhaling te reguleren. Al gauw lag heel Viarmes onder mij, en begon het pad wat af te vlakken. Even later wandelde ik in de volle zon boven op de toppen van de heuvels tussen enorme akkers met graan. Hier kunnen ze wat brood van bakken hoor !!! Ook op deze dag is het continu een komen en gaan van vliegtuigen. Het ging weer heel soepel vandaag met het lopen, ondanks dat de temperatuur gestegen was tot 28 graden, en bereikte zo Le Mesnil-Aubry, om daar te pauzeren op een terras. Daarna verder naar Écouen, om te gaan overnachten in het (eerste) hotel. Normaal gesproken probeer ik eerst een overnachting te vinden bij particulieren. Dat is meestal veel gezelliger en persoonlijker, maar hier was niets te vinden, net zoals morgen in Saint Denis. Op tijd aangekomen bij mijn hotel, stonden Patrick en zijn vrouw Dominique mij al op te wachten. Na de openhartige kennismaking vertrokken we naar het centrum van Écouen, om vandaar een rondleiding te krijgen door deze stad, met ook een bezoek rond en in het kasteel, waar nu het enige Renaissance museum van Frankrijk in gevestigd is. Toch allemaal heel bijzonder. Maar hier bleef het niet bij . In tempo de auto in en 22km verder brachten ze mij op een hele aparte plaats. Namelijk het echte graf van Vincent van Gogh en Theo van Gogh. Kijk maar op de foto's. Echt zeer bijzonder om dit te ervaren, terwijl hun geboren zíjn op amper 40 km van mijn geboortestad Berrege. Er is hier zelfs een Rue de Zundert, en een verkeersbord waar op staat: Zundert 396 km.Dit zag ik pas in de auto op de terugweg, anders had ik er natuurlijk een foto van gemaakt. Door de vele informatie van Patrick en Dominique kwam ik erachter, dat Vincent hier dus zelfmoord heeft gepleegd op jonge leeftijd. Vandaar dat hij hier begraven ligt in een heel eenvoudig graf. De kerk die hij heeft geschilderd staat ook op een van de foto's, evenals zijn werk. Zelfs het huis waar hij verbleef, en de paden waar hij gelopen heeft, ben ik geweest. Het is hier in Auvers-sur-Oise, een komen en gaan van vele toeristen uit heel de wereld. Vandaag waren er veel Japanners. Na dit bezoek terug naar hun huis, om daar nog een zeeeeer uitgebreid diner te mogen ontvangen, wat begon met Champagne met Kir….. Daarna meloen – courgette soep- rijst met kerriekabeljouw- het diverse soorten kaasplateau - Salade- dessert- en een speciale thee uit de tuin die toch wel heel apart en lekker was. Na deze toch wel zeer bijzondere dag, brachten ze mij terug naar mijn hotel voor de volgende nachtrust. Ze waren ook nog zo vriendelijk om mijn was te doen. Hele fijne mensen.

Even gedaan met de mooie natuur......
12 juni 2017 - Saint-Denis, Frankrijk
Dag 27 : Écouen - Saint-Denis 25 km ( Totaal 635 km )

Normaal gesproken zou Patrick mij vandaag begeleiden in deze etappe naar het onveilige Saint Denis. Maar hij ging met zijn vrouw op vakantie naar Normandië, dus moest ik toch nog alleen op pad.Vandaag vertrek ik in Écouen nog in de laatste groene omgeving. Via het prachtige kasteel, en door het laatste stuk bos, bereik ik de verstedelijking van de agglomeratie Parijs. Via lange en drukke wegen, loop ik steeds dieper de metropool in. Het wordt ook steeds donkerder wat de huidskleur betreft. Frankrijk is zijn identiteit aan het verliezen. Mijn hotel ?? ( zeg maar vogelkooi) ligt in een deel van Saint Denis, waar je s-avonds maar beter binnen kan blijven, en dat doe ik dus ook. Het enige interessante aan deze stad is, dat in de kathedraal 43 koningen, en 32 koninginnen van Frankrijk begraven liggen. Wilde naar binnen, maar de beveiliging gebaarde met wildvreemde algebra mij een andere weg… Toen maar een terras opgezocht. Zit nu wat te schrijven en te regelen voor de komende dagen, en hoor gemiddeld toch wel 3-4 keer per uur de politieautotutters Het is hier echt de achterbuurt van Parijs …

Naar het hart van Parijs......
13 juni 2017 - Parijs, Frankrijk
Dag 28 : Saint-Denis - Parijs 19 km ( Totaal 654 km )

Was net voor de wekker wakker. Even later naar beneden voor een ontbijt, weer naar boven om verder in te pakken en weer naar beneden om te wachten op Bernard, van de organisatie Compostelle 2000, die mij gaat begeleiden naar Parijs. Op tijd arriveerde hij, even kennismaken en toen op pad. De route liep langs de kathedraal van Saint Denis, waar ik gisteren niet binnen mocht. Bernard nodigde mij uit voor een bezoek aan de kathedraal, en ik legde uit dat ik gisteren niet binnen mocht. Nu is het mij duidelijk…. Vanwege mijn rugzak, en de huidige terroristische dreigingen dochten ze dat ik misschien wel een bom bij zou hebben !!!! Ben een bietje gek,,, m’n eigen opblazen ????? Das dan nooit meer vastenavend.. EN !!! Ik heb al gespaard voor de komende nieuwe leutneutbonne, dus opblaze?? Vergit ut maar. Maar gelukkig kregen we hulp, en konden we mijn rugzak veilig afgeven in een gebouw aan de overkant. Opnieuw naar de kathedraal, en we mochten binnen. Bernard weet bijzonder veel van het Franse koningsverleden, en ik werd dus overgoten met deze best wel bijzondere informatie. De jaartallen van de overledenen gaan terug tot het jaartal 465. ( zie foto's). Na een paar uur lopen bereikten we het echte oude Parijs. Je ziet het al aan de bebouwing. Via de Tour Saint-Jacques, liepen we door de tuinen van het Palais du Luxembourg Senat. Uiteindelijk kwamen we aan op mijn nieuwe verblijfadres in het hart van Parijs, Saint Sulpice, Rue Cassette, waar meneer en mevrouw Lesage mij zeer vriendelijk ontvingen. Eigenlijk is alles waar ik mee bezig ben, best bizar. Ik maak via internet of telefonisch afspraken met wildvreemde mensen voor een overnachting. Als ik het adres heb gevonden, druk ik op de bel, de deur gaat open, en telkens is er spontaniteit, openheid en interesse in elkaar. Vaak bieden ze mij dan van alles en nog wat aan, want in hun ogen moet ik op krachten blijven om mijn Camino uit te lopen. Na deze kennismaking gedoucht, en lekker fris effe dit stadje ingelopen voor een glaske bier…Na twee terrassen, een prima restaurant gevonden, en nu wat relaxen. Morgen een rustdag in Parijs. Nou ja rustdag ???? Bietje rondlopen en wat foto’s maken ….