Spanje is inmiddels bereikt - Sjaak dendert door op zijn pelgrimstocht.
1000 km van Santiago….
19 juli 2017 - Moustey, Frankrijk
Dag 64 : Mons – Moustey 21 km (Totaal 1556 km)
Ik kan oe vertelle ,,,, die bone van gisteren ebbe geolpen nór…. Dus daar zitten die kool ie draten in. Ben gestart zonder ontbijt, want daar was helemaal niks en noppes, en heb gelòpen als een kievit. Heb zelfs een paar pelgrims ingehaald, die al waren vertrokken toen ik nog op bed lag. De route was vandaag weer bos- bos – en nog eens bos, maar dat is de Landes. Op een gegeven moment moest ik de péage snelweg onderdoor naar Bayonne, en zag daar een verkeersbord staan met een vermelding van de Spaanse stad San Sebastian, waar ik over een paar weken zal passeren. Spanje komt dus erg dichtbij. Tijdens het lopen dacht ik van…. Vanavond cassaulet eten…?? Tot ik in de plaatselijke epicerie kwam en daar niet dat goeie merk William Saurin zag staan. Daarna werd het een kebabschotel in het restaurant ernaast. Wat een hels leven heb een pelgrim toch eej !!!. Hier op de hoek bij de eglise, staat een stenen zuil met de 1000 km tot Santiago. Maar via welk pad wordt dat berekend?, er zijn zoveel paden daar naartoe. Zo… buik gevuld, sebiet gaan de rolluiken weer omlaag, en morgen weer zuidelijker. Ik spring lekker van dun ak opde tak eej
Een super ontbijt…
20 juli 2017 - Labouheyre, Frankrijk
Dag 65 : Moustey – Labouheyre 24 km (Totaal 1580 km)
Mijn wekker loopt altijd af met heerlijk gitaargeweld van Walter Trout. Daar gaan mijn ogen wagewijd van open, en sta dan as un azewind naast het bed. Zo ook vanochtend. Ik gluurde door de gordijnen, en ja….daar stond een enorme mand met mijn bestelde ontbijt, buiten, op de tafel. Gauw dat ding naar binnen gehaald, en me verder aangekleed. Daarna maar eens aan diejje mand begonnen. Wat je kan bedenken voor een ontbijt, zat er in, en dan nog in volle verpakking. Dus véél te véél. Hier hadden 2 personen van kunnen eten. Toen dat niet op was, ben ik vertrokken naar de volgende bestemming., Labouheyre. Op 5 juli kwam ik Mickaël uit Parijs voor het eerst tegen, daarna nog verscheidene keren, en nu loopt zijn vrouw Marie-Laure een aantal etappes mee. Het is een heel aardig stel. We komen elkaar nu dus regelmatig tegen, en overnachten ook vaak in dezelfde gite, zoals ook nu weer in Labouheyre. Tot Dax loopt onze route nog samen daarna gaan hun, richting Bayonne. De gite van vandaag ligt nogal ver van het centrum, wat dus weer betekent……zelf koken. Voor de afwisseling heb ik vandaag in de epicerie eens Cassolette gekocht. Das lekker, EN veel koolhydraten, dus die bonenschotel ga ik zo eerst maar weer eens opwarmen. ZO….die 840 gram bonen/hamburgers/worsten, zijn verdwenen. Het bewijs is vastgelegd in de foto's. Ken nou gin boe of ba meer zegge, maar ik kan er weer effe tegen.
Kilometers Geraas ….
21 juli 2017 - Onesse-et-Laharie, Frankrijk
Dag 66 : Labouheyre - Onesse-et-Laharie 23 km (Totaal 1603 km)
Bijna de helft van de etappe van vandaag liep parallel met de tolweg A63, van Bordeaux naar Bayonne, en Spanje. Een wel zeer groot opvallend bruin bord langs de kant van de weg, deed de automobilist er op attenderen in de nabijheid te zijn van de weg naar Compostelle. Regelmatig werd er dan ook geclaxonneerd, en hup, daar ging mijn errum weer de lucht in. Op een gegeven moment boog mijn pad af van die drukke weg, en na die kilometers verdween ook het geraas van het verkeer. Zo belandde ik weer in de stilte van de best mooie natuur hier. Heb nu een overnachting in een auberge, waar Mickaël en Marie-Jaure ook zijn. Deze avond hebben we samen een pelgrimsmenu verorberd. Het was stikgezellig, maar nu weer tijd om de ogen te gaan sluiten. Dít is een heel ander leven dan thuis. Daar ga ik meestal nooit eerder slapen dan een uur of 1.
Rivier in je tuin….
22 juli 2017 - Taller, Frankrijk
Dag 67 : Onesse-et-Laharie - Taller 25 km (Totaal 1628 km)
Vandaag eigenlijk niks speciaals meegemaakt. Wel gezien, en meer dan alleen deze keer zelfs, een glashelder stromende beek die door de tuin stroomt. Wij kunnen er wel van dromen, maar hier zie je dat regelmatig. Het pad was óók vandaag wéér door het bos (goed voor de longen zullen we maar zeggen). In Lesperon, na 13 km, effe gepauzeerd, boulangerie en bar, en daarna verder naar Taller, waar maar een bar/epicerie was, en een pizzeria die pas vanaf 18.00 uur openging. Alles zéér kleinschalig hier, maar net genoeg om te blijven overleven. Pain – Bier – en Pizza… Mickaël en zijn vrouw Marie-Laure waren ook daar gearriveerd, en later viel Ingrid uit Brussel binnen, die ik 2 dagen geleden ergens op het pad passeerde. Zo wordt je toch regelmatig geconfronteerd, dat op zo’n camino veel aardige mensen lopen. De sfeer was weer stikgezellig en gemoedelijk. Ik stel nogal eens voor, om een fles wijn te kopen, om de avond nog gezelliger te maken, maar dan zijn er voor sommige pellegrims wat problemen voor de bééne de volgende dag, dus….. ga dat niet door. Ik ga niet in mijn eentje zo’n fles leegtuttere in een gezelschap, en zo wordt ik ongemerkt ook Ont’alcoholt (??) Sebiet kom ik nog gezonder thuis, as dak gebore was.
Veel reeën in deze omgeving....
23 juli 2017 - Dax, Frankrijk
Dag 68 : Taller -Dax 23 (Totaal 1651 km)
Ik moest tot 8.00 uur wachten, omdat toen pas de bar-epicerie openging. Verse croissants en pain -chocolat, met een grande caffé. De anderen waren al veel eerder vertrokken, maar zo maakt ieder zijn of haar keuze. Ik probeer toch te vertrekken met een ontbijt, al is dit maar summier. Na deze suukerinjektie, kon ik er weer tegen, en het ging weer heel goed vandaag. Onderweg viel me al op , dat er wel erg veel sporen in het zand stonden van herten/ reeën. Even later kwam ik door een bocht in het pad gelopen, en daar stond ineens oog – in oog zo’n mooi bruin béést. Ze kek mij aan zo van , wa motte ???? En dan zeg ik…. Jou op de foto zette.Da snaptie nie, en zettut op een lope, waarbij ik natuurlijk wéér veul te laat ben met de camera. Net voor Gourbera zag ik Ingrid aan de kant van de weg in het gras zitten. Ze was aan een rust toe. Ik gaf aan, nog wat door te lopen, omdat meestal bij een eglise of mairie wel een bank sta, om daar wat te rusten. Even later kwam ze ook aanlopen en we wisselden nog wat info uit voor de komende overnachtingen. Zij bleef nog wat zitten, maar ik zette de rit weer in de versnelling. Nog 13 km te gaan. Op een gegeven moment passeer ik in een bocht, een afrastering, waardoor ik aan de andere kant 2 reeën zag. Ik stop, buk, pak de camera, sluip stillekus dichterbij, en toen lukte het eindelijk om die mooie bééste eens vast te legge op de gevoelige SD card. Een tak, onder mijn schoen zei krak, ze keken me aan, en zette het op een lopen. Toen bleken het er 4 te zijn. De ouders, met 2 jong, lekker op zondagmiddag aan het grazen. Toch leuk om dat zo vlak voor je in de vrije natuur mee te maken. Na dit bééste aventuur, weer langszaam in de bewoonde wereld terecht gekomen, om in Dax te gaan overnachten. Op zondagmiddag uitgestorven, maar dat is niet anders. Hier is wel een hele aparte bron, midden in de stad. Die geeft warm water van 64 graden, 24 uur per dag, en dan nog eens 2 400 000 liter. In Dax is ook een arena, die nog steeds gebruikt wordt voor het stierenvechten. Hier dus al Spaanse invloeden. Deze middag wat rondgelopen in de stad, terras hier-en daar, en vanavond voor de afwisseling eens een restaurant opzoeken. O ja, ik slaap vannacht in de Rue du Cordon Bleu…. As da mar nie te benauwd wor...as un gevuld stuk vlees.
De tenen van de Pyreneeën….
24 juli 2017 - Sorde-l'Abbaye, Frankrijk
Dag 69 : Dax – Sorde l'Abbaye 33 km ( Totaal 1684 km)
De straat was nat, en de lucht grauwgrijs. Het was al voorspeld voor vandaag, regen, en dat voor een groot deel van de dag. Dus maar weer de voorzieningen getroffen daartegen, en op pad. Het was van,, schuilen – lopen – enz. enz. En dat kostte ook best veel tijd. Dax verlaten na ongeveer een uur te hebben gelopen, een brug over, en het was onmiddellijk gedaan met het vlakke land. Vanaf dit punt was de rest van de etappe klimmen en dalen. Het voelde alsof ik op de tenen van de Pyreneeën liep, en dat is ook zo, want deze week beland ik daar. Vandaag was dus alvast een goeie oefening voor wat komen gaat. Aangekomen in Cagnotte, zag ik een bistro, en dacht…. Eerst een kom koffie. Ik liep de hoek om , en wie stonden er in het deurgat ? ?.. Mickaël en Marie-Laure. Dat was dus een verrassing, want ik dacht dat hun pad al was afgeweken van de mijne. Niet dus, dat gebeurt wel vandaag. Samen hebben we nog een stuk gelopen, totdat zij bij een stenen muur rust namen om te lunchen. Hier dan wéér afscheid genomen, en de pas erin richting Orde- l'Abbaye. Om daar te komen, splitste de route zich in een oostelijke, en een westelijke route. Ik nam de westelijke, en volgde mijn gps tracks. De Lepéregids gaf aan 25 km, maar dan moest je wel een km of 5-6 langs een gevaarlijke weg lopen. Uiteindelijk was mijn route voor vandaag 33 km, maar wel op een veilige manier. Onderweg liep ik nog langs een aantal kiwiplantages, en in deze streek kom je in de dorpen vaak een metershoge muur tegen, waartegen ze het balspel Fronton spelen, typisch voor hier, en Baskenland. De gite van vandaag ziet er prima uit, er werd ook een maaltijd verzorgd, en morgen een petit-dejeuner. Een superplek zal ik maar zeggen.
Het laatste departement, Baskenland….
25 juli 2017 - Bergouey-Viellenave, Frankrijk
Dag 70 : Sorde-l'Abbaye – Bergouey 20 km (Totaal 1704 km)
Na de overnachting in de prima gite, weer op pad. Vandaag verlaat ik de Landes, en wandel dan het laatste departement, Baskenland, binnen. Vanaf de Belgische grens tot de Spaanse, heb ik 11 departementen doorkruist. Ook vandaag gaat het pad weer behoorlijk op en neer. Op een gegeven moment had ik op een top van een heuvel een behoorlijk vergezicht, waarbij ik de contouren van de hoge Pyreneeën goed kon waarnemen. Voor mij is dat nog 2 dagen lopen om er te geraken. De route was vandaag mooi en afwisselend. Langs de route zie je hier vaker fruitbomen staan, waarvan het fruit bedoeld is voor de pelgrims. Mooi en gezond initiatief, alleen moet je er wel passeren in de goeie tijd dat het fruit rijp is.Even gepauzeerd in Arancou naast een eglise uit de 13e eeuw. Het kerkhof grenst direct aan de kerk, dus een lange rit na de begrafenismis zit er niet in. Na de pauze nog ongeveer 40 minuten gelopen, en arriveerde weer op mijn volgende bestemming, een slaapplaats in de Mairie. De dame waarbij ik dit had gereserveerd, had mij niet op de hoogte gesteld, dat hier niks is. Bij het zoeken naar de slaapplaats, kwam een man aanlopen, die dag zag en mij de deur wees waar ik zijn moest. Ik informeerde naar een bar en epicerie, maar het werd snel duidelijk dat alles werd beantwoord met non..non..non. Het enige hier is een specialistische charcuterie in vrij in de natuur gekweekte verrekus. (Porc) Wat nu??? Ik heb wel wat nootjes, maar daar kan ik morgen niet mee verder. Ik naar binnen en mij maar geïnstalleerd. Op een gegeven moment werd er geklopt, en die man gaf een zak met 3 courgettes – 4 tomaten – 1 juin- en 2 tenen knoflook. Free- gratuite- zero… Gratis dus, maar hoe moet ik daar wat van maken?? Ineens stopt er een auto voor de deur, en stapt de dame uit waar ik de reservering bij had gemaakt. Ze kwam voor de stempel in mijn credential, en een bijdrage voor het voortbestaan van deze accommodatie. Voor mij de ultieme gelegenheid om over die groeten te beginnen. Ze tipte mij dat ik bij die charcutterie ook een plat kan bestellen. Toen ze weg was, razend snel daar naartoe, en een plat besteld. Da vrouwke kookt, (het eten eej ?) en kom het tussen 19.00 – en 19.30 brengen. Ze verkocht ook drinken, dus gelijk maar 3 liemmenaaijjes meegenomen. Daarrrr werd geklopt, en ze stond daar met de plat die ik had besteld. Allemaal lokale Baskische streekgerechten, en het smaakte voortreffelijk. Eens wat anders dan pizza of kebab.
Voor de 2e keer in Ostabat….
26 juli 2017 - Ostabat-Asme, Frankrijk
Dag 71 : Bergouey – Ostabat 27 km (Totaal 1731 km)
Om 6.30 ging de wekker, om 7.09 liep ik buiten, wel zonder ontbijt. Toch fris en goed gehumeurd weer de bergen op, en de dalen in. Ultiem wandelweer en prachtige vergezichten op deze etappe, waarbij ik op een bepaald punt mocht gaan klimmen naar 341 meter. Pas in Saint Palais was er wat te eten en drinken, dus het werd rond half elf voor m’n ontbijt. Had hier totaal geen last van, denk dus dat de kediessie wel in orde is. Zo'n 4km voor het eindpunt, passeerde ik Harambeltz. Daar staat een bijzonder kerkje wat me erg bekend voor kwam. 5 jaar geleden liep ik mijn eerste camino naar Santiago de Compostelle, en toen via Le Puy. Die route kwam ook hier uit, vandaar dat bekende gevoel. Natuurlijk is dus het eindpunt van vandaag ook bekend, want het is nu dus de 2e keer dat ik Ostabat te voet bereik en daar overnacht. 5 jaar geleden werd Hetty, die toen samen met mij liep, precies in deze plaats 50 jaar. Het restaurant waar we toen hadden gegeten is helaas vanavond gesloten, maar ben er wel even binnen geweest want de deur was open. De bar/epicerie was gelukkig wel open en daar op het voor mij bekende terras met wifi deze weblog wat bijgewerkt. Effe terug naar de gite om wat info te vergaren. Deze gite zit inmiddels vol, en de gezelligheid neemt ook weer toe. De eigenaar bood een aperitief aan, en de 10 gasten voor deze nacht, dronken een fles Port, en Muscatwijn leeg. Ga zo eten bij de bar/epicerie, want die koken ook voor pelgrims. Evenals mijn petit-dejeuner voor morgenochtend.
Op de helft van mijn etappes….
27 juli 2017 - Saint-Jean-Pied-de-Port, Frankrijk
Dag 72 : Ostabat - Saint-Jean-Pied-de-Port 23 km ( Totaal 1754km)
Na het verlaten van de gite, onderaan het dorp, moest ik eerst een behoorlijke steile klim maken om mijn ontbijt te kunnen bereiken. Het was mistig. Meestal hier rond deze tijd. Na wat gehijg en gepuf, zo recht uit je bed, kwam ik om 7.30 aan bij de bar/epicerie voor mijn bestelde petit-dejeuner. Na dit naar binnen gegooid te hebben, weer op pad, nu met de zon erbij. Het was weer genieten deze etappe, want het zicht was regelmatig weer zeer mooi. Vandaag is alles wel herkenbaar voor mij. 5 jaar geleden liep ik hier ook, en ging dus in Gamarthe weer naar de boerderij, waar wij toen heerlijke yoghurt hadden gegeten. Nou, dat was pech hebben, want de boel was gesloten. Fermé, klaar, over en uit. Jammer. Toen maar weer doorgelopen tot Saint-Jean-Le Vieux, en daar wat gedronken. Vanaf hier was het nog maar 1 uur lopen tot het eindpunt van vandaag, tevens een schakel in de route, richting Spanje, want je kan vanaf hier weer een aantal richtingen uit. Ik ga morgen dus noordwestelijk, naar Bidarray. Met deze etappe ben ik vandaag precies op de helft. Etappe 67, van de 134. Het is wel dag 72, maar dat is inclusief rustdagen. Vanavond eens een restaurant opgezocht, en daar voor een keer afgeweken van het gezonde voedsel. Had zin in een amburregur..Er zat trouwens wat slaai en een tomaat bij, dus het viel mee. Voorlopig hoef ik dit niet meer, bahhh
Natte mistige ochtend….
28 juli 2017 - Bidarray, Frankrijk
Dag 73 : Saint-Jean-Pied-de-Port – Bidarray 24 km. (Totaal 1778 km)
De komende 4 dagen verplaats ik me door de uitlopers van de Pyreneeën. Vandaag was de start droog, maar na een aantal kilometers lopen en gelijk ook stijgen, kwam ik in de wolken terecht. Nou ben ik daar wel graag, maar niet in deze grijze en zeer vochtige. In een gehucht eerst maar de regenhoes over de rugzak gedaan, want het ging nog wel. Even later toch maar de rest van de regenkleding aangedaan, want het werd steeds erger. Zo bijna de hele etappe gelopen. Het hoogteverschil vandaag liep van 160 naar 350 meter, met hier en daar behoorlijke steile hellingen. Dat zijn de Pyreneeën, en heb zelf hiervoor gekozen. Onderweg nog een aantal geitenkaas boerderijen en een viskwekerij gepasseerd. Die viskwekerij gebruikte het zeer frisse en heldere rivierwater om de bassins te beluchten, waarin volgens mij forel gekweekt wordt. De gite van vandaag ligt mooi gelegen in de bergen. Nog even een rondje door het dorp, wat eten en morgen weer verder.
Espelette, de plaats van de Piment…
29 juli 2017 - Espelette, Frankrijk
Dag 74 : Bidarray – Espelette 2o km. ( Totaal 1798 km)
Vandaag weer vrolijk en goedgehumeurd op pad. Het was prachtig weer, en de route schitterend. Halverwege waren er 2 restaurants die nog gesloten waren, dus ging mijn kommeke koffie aan voorbij. Toch maar gewoon doorgelopen en kwam op een deel van de etappe terecht die nogal zwaar was. Bijna een uur klimmen over een behoorlijk steil, en stenig pad. Bij iedere stap moest ik kijken waar ik mijn voeten moest zetten, om niet onderuit te gaan. Om de 10-a20 mtr. effe stoppen om op asem te komen, en dat het liefst in de schaduw, want diejje zon brandde ook weer behoorlijk. Het bekende recept, gewoon doorlopen en op een gegeven moment ben je weer op de top. Na het bereiken daarvan, was het natuurlijk weer flink dalen met de tenen voorin de schoenen. Wat me opviel was, dat ik precies op de rand van het hoge gebergte terecht was gekomen. Vanaf dit punt had ik een enorm vergezicht met lichtglooiende heuvels. Volgens mijn kaart, krijg ik morgen toch nog wel een paar kuitenbijters, zoals ze deze bergen noemen. Ik zal het wel zien. Espelette, bekend vanwege de Piment, een pittige peper, is heel pittoresk en gezellig. Alles is hier gebaseerd op eten en drinken, dus zeer Bourgondisch. Ga straks maar eens een restaurant opzoeken waar ze de specialiteiten van hier serveren. Ben vandaag al twéé keer vanaf de gite naar een terras gelopen, want het is nogal dorstig weer. **** ZO…ben net weer tuis ( heb er zo rond de 150 dit jaar), en het diner was super, en ook nog eens binne-en buitegewoon goed. Een paar weken geleden, raadde ik Bordeaux al aan voor een bezoek, maar daar kan Espelette bij aansluiten. Morgen naar Ascain.
Zicht op de oceaan ….
30 juli 2017 - Ascain, Frankrijk
Dag 75 : Espelette – Ascain 20 km (Totaal 1818 km)
Na dat ontbijt, wat toch weer steeds nodig is, weer de bergen in. Vandaag ook nog een aantal kuitenbijters gehad, en na een paar uur kwam ik over een top en daar lag zomaar ineens de Atlantische Oceaan. Is nog wel een etappe lopen, maar toch vanaf deze hoogte goed zichtbaar. Ik kwam het laatste stuk van de route ook veel (gewone) wandelaars tegen, want hier zijn veel paden uitgezet, en de meesten wenste mij een Bon Camino toe. Ik val dus nogal op, ook natuurlijk door de Jacobsschelp aan de rugzak. Sommige stopten ook voor een praatje. Hier lopen de paarden ook vrij te grazen, en in de wegen zitten roosters, zodat ze niet kunnen ontsnappen. Zit nu in een Chambre d' Hôte in Ascain. Prima plek. Dit dorp bezit in verhouding best veel restaurants, dus keuze genoeg. Liep langs een bar, waar muziek uit de spiekers schalde van ZieZieTop… Zo Zie je maar weer ! ! Gelijk gestopt met lopen en direct maar eens lekker aan de toog gaan zitten, en genieten van ?/!#*&?... Ben inmiddels weer terug in mijn kamer, en heb eens een berekening gemaakt van de dagen die nog komen gaan. Ik heb nog ongeveer 18 dagen te besteden aan rustdagen, en zal vanaf nu dus vaker een rustdag nemen, vooral natuurlijk aan de Spaanse-en Portugese kusten. Morgen mijn laatste dag in Frankrijk.
De laatste dag in Frankrijk….
31 juli 2017 - Irun, Spanje
Dag 76 : Ascain – Irun 21 km (Totaal 1839 Km)
Daaaar gaat ie weer, zoals elke dag. Een ontbijt, goed weer, goed tempo, en op tijd een pauze, zijn de ingrediënten voor een gezonde wandeling. Om die nog gezonder te maken, onderweg in Urrugne gestopt bij een Vival/Casino epicerie, en wat fruit gekocht om direct op een bank op te eten. Met regelmaat kreeg ik zicht op de oceaan, die steeds dichterbij komt. Bij het oversteken van de brug over de rivier Bidasoa van Hendaye naar Irun, passeerde ik de grens tussen Frankrijk en Spanje. Mijn eerste overnachting in Spanje is dus in Irun. Bij aankomst in de pelgrimsherberg, was het wachten geblazen tot de deur openging om 16.oo uur, en ik was hier niet alleen. De meeste zijn Spanjaarden en behoorlijk luidruchtig. Dat belooft wat voor de komende maand!! Heb nu een accommodatie gevonden in San Sebastian voor morgen en overmorgen, al valt dat nu niet mee. Het is hoogseizoen en het meeste hier aan de kust is volgeboekt. In de pelgrimsherbergen is wel plaats, maar dat voelt soms aan als een stal, volgepropt met vooral bazige, en opdringerige Spanjaarden, die de sfeer behoorlijk kunnen verzieken. Én dan lopen ze met een minirugzak van maximaal 5 kilo… Ik moet weer even opnieuw wennen aan dat Spaanse temperament. Er was er zelfs een die vroeg of ik een Spanjaard was. Als ik in Griekenland ben, vragen ze wel eens of ik een Griek ben, en in Italië hetzelfde. Ziedde wel, een van mijn stapelbedovereelveulgrootouders ebbe toch eens iets ondeugends gedaan, ik denk tijdens de oorlog tegen de Spanjaarden, want die kwamen tot in Berrege. Nog even over Irun, nie stoppe, gewoon doorgaan, niks aan. Kale, kouwe, grauwe betonstad, met híer en daar een monument. Morgen snel verder.
Een schot in de roos…
1 augustus 2017 - San Sebastián, Spanje
Dag 77 : Irun – San Sebastian 26 km. (Totaal 1865 km)
Een wekker hoef je hier niet te zetten. Die luidruchtige Spanjaarden wekken je wel, en dat nog wel om 5 uur. Liep dus al vroeg buiten. Gelukkig was de panaderia ( voorheen boulangerie, en bakker) open, en kon daar mijn ontbijt nemen, inclusief de koffie, want dat is hier de gewoonte. Snel die ongezellige stad verlaten om aan een best, zware maar ook heel mooie tocht te beginnen met een hoogteverschil vandaag van 800 mtr klimmen en dalen. Net voor Pasaia moest ik dus een paar honderd meter steil dalen, om op zeeniveau te komen, en tevens in een zeer klein maar erg gezellig vissersdorp aan te komen. Hier moest ik de veerboot nemen om na een tocht van 2 minuten de overkant te bereiken voor het enorme bedrag van €0,70 . Hier wat gedronken en langs het water verder, tot!!! Bij een stenen trap, die precies naar dun eemel ging. Dur kwam gin end aan. Vanaf de top was het aan de andere kant natuurlijk weer langzaam dalen, maar wel over een pad met een schitterend uitzicht over de oceaan. Zo bereikte ik na 7,5 uur San Sebastian. Het is hier echt genieten en zeer levendig met 3 stranden, verschillende havens, en een prachtige oude binnenstad waar ik bij toeval ook nog eens mijn overnachtingen heb. Een schot in de roos dus, en daarom dan ook hier een rustdag ingelast. Als ik de voordeur uitstap, zit ik midden tussen de stranden, havens, en het uitgaansleven met de vele restaurants waar je van díe heerlijke hapjes, Pintxos heet dat hier, kan kopen. Vanaf s-middags tot laat in de avond is het behoorlijk druk hier. Heb ook eens 5 pintxos genomen, maar had daarmee mijn buik vol. Na het eten nog even langs de kades gelopen, en bij de visrestaurants in de haven de menukaart eens bekeken voor morgen.
