Twee thuislanden
De stegen en cafés van Sevilla werden zijn thuis, de flamenco zijn taal. Eenmaal terug zag hij de bevroren rietkragen aan de Hollandse horizon en wist: ik ben een waterdrager. Ik zal de kurkeiken op de Andalusische vlakte met mijn gitaarmuziek besprenkelen. Van Noord naar Zuid zal ik water dragen, van de zompige klei naar het hete zand. 
Meesterlijk verklankt Eric Vaarzon Morel zijn verhalen over zijn twee thuislanden. Een ode aan de grote maestro Paco de Lucía, maar ook onnavolgbare flamencoversies van hits als Het Land van Maas en Waal (Boudewijn de Groot),  Amsterdam (Jacques Brel) en natuurlijk Waterdrager (Lennart Nijgh). ‘Een schilder op de gitaar (Limburgs Dagblad) ... fabelachtige instrumentbeheersing (Volkskrant)'. Ontdek het zelf!